Է՛հ, բախտս չի բերում

Ես կարդացի մի պատմվածք, որ ինձ հիշեցրեց այն որ եթե լավ օր ես անցկացնում ուրեմն սպասիր հետևանքներին: Այս պատմվածքը նրա մասին էր որ մի մարդ Հարուկի Մուրակամին ճամփորդում էր իր ընկերների հետ: Մի անգամ երբ նրանք պատարստվում էին մեկնել Դանիա, նրանք լավ տրամադրությամբ մեքենա վարձեցին ու մեկնեցին ճամփարդուփյան: 250 կիլոմետր հեռացել էին իրենց հյուրատնից, երբ ստիպված պետք է հետ վերադառնային հյուրատուն քանի որ մեռացել էին ամենա կարևորը՝ փաստաթղթերը: նրանք հասան հյուրատուն կեսգիշերին: Այս պատմության իմաստն այս տողերի մեջ է՝  «Եթե ամեն ինչ շատ լավ է, շուտով ամեն ինչ շատ վատ է լինելու»: Ոչ բոլորն են իվիճակի հասկանալ այս մեկ նախադասությունը այս մեկ տողի մեջ ավելի խոր իմաստ կա քան գիտակցում ենք: Կան մարդիկ որ կարդում են ու ասում են անհետաքրքիր էր հա իփր ին՞չ: Ես կարծում եմ այս տողը մարդկանց արդնացնելու և վերաիմաստավորելու համար է այո՛, կյանքը դժվար փորձություներով ճանապարհ է և մարդ պետք է ամեն անգամ կարողանա կանգնել նոր ուժ հավաքել և առաջ գնա և չհուսատհատվի:

Իմ խորհուրդը ճանապարհ ընկնելուց առաջ ուշադիր եղեք Ձեր կարևոր իրերի, փաստաթղթերի նկատմամբ: